Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!
Böön bizdä iki yortu. Bir yortu, ani var herbir Pazar, ona denilyer Küçük Paskellä. İkinci yortu – Panayıyanın klisä gelmesi, açan üç yaşında Panayıyayı getiryerlar bobası-anası Allaha izmetä. Bu iki yortu böönkü gündä ölä oldu, ani toplandı bir erä.
İlk Evangelieda, angısını böön işittik, sölenilyer bir zengin adam için. Hristos söleer, ani bir adamın olyer o yılın pek büük bereket. Da o çekedyer sayıklamaa: “Ne bän yapayım, da nerayı koyayım bu bereketimi?” Da düşünüp söleer ölä, ani “alacam eski ambarlarımı, ani taa küçük, da yıkacam, düzecäm taa büük. Da oray koyacam bereketimi, da deycäm canıma, ani yi, iç, şennen, raatlan, neçin deyni çok yıllara var senin bereketin, da var nicä bişey için kahırlanmaasın”. Ama Allah ona söleer: “Bu gecä senin canını alaceklar. Da kimä kalacek bunnar?” Da bitiryer bu pildayı Hristos ölä laflarlan: böölä olyer te onnarlan, kim zenginnämeer Allaha, kim düşünmer, kahırlanmȇr zennginnik için Göktä, ama taa çok kahırlanyer erdeki zenginnik için.
Baktıynan böönkü ilk Evangeliya hem yortuya — Panayıyanın klisä gelmesinä, nekadar var onnarda büük ayırılık!
Göryeriz, nekadar insan Allahsız yaşarkana, nekadar baalandıynan zenginnää, nekadar o kendini götüryer kayıba hem da nekadar insan, angısı baalı Allaha nekadar o kayıl vermää hepsicinii. Panayıyanın bobasının hem anasının vardı bir uşacıı, onnar Onu çok bekledilär da Allah onnara verdi. Onnar bilyerlar, ani bu zenginnik onnara var sade Allahtan da Allaha da getiryerlar Onu.
Öbür adam, angısının varmış büük bereketi, o düşünmer, ani ona Allahtan verildi bu bereket, onu düşünyer, nicä taa saklamaa, korumaa, da ona çok yıla o etsin.
Baktıynan hristinannarda hererdä gösterilyer, ani kim Hristozu kabledyer kendi üürenä, kim inanyer Hristoza onnar veryerlar hepsini. Çok erdä Evangeliyada da sölenilyer, ani hristiannar satardılar vaarlıını da veryardılar fukarelerä da kalyadılar vaarlıksız, bişeysiz kalyardılar, neçin deyni onnar kazandılar en paalı zenginni. Onnar kazandılar Hristozu. Onnarda var Hristos, taa büük zenginnik yok. Başka iş için onnar kahırlanmardılar: yalnak mı kalyardılar, evsiz mi kalyardılar, gidärdilär yaban erlerä mi, daalara mı. Nicä Hristos pildada söleer, ani Gökteki Padişaahlık benzeer bir adama, angısı buldu bir altın da gider satȇr hepsiciini da alyer o altını. Te o altın, te o sedef var Hristos, da açan sän Onu bulyersın, sana başka işlär diil lääzım. Başka işlär diil paalı, başka işlär bişey onun yanında yok, paayı onnarın yok. Neçin deyni en paalı var Hristos.
Da bu erdä göryeriz, nicä birduumuş uşacıını getiryerlar Allaha izmetä hem bu erdä da nekadar insan baalı kendi zenginninä da bundan aşırı görämeer Hristozu, görmer Allahı. Neçin deyni zenginnik kapȇȇr gözlerini.
Bir arif adama sorȇrlar: ne o zenginnik? O söleer: “Te bakın şişää. Açan bakȇrsın şişedän aşırı, göryersin, ne bulunyer ötedä. Şişedän baktıynan, göryeriz ne var, aaçlar mı, insannar mı. Ama eter o şişeyi biraz boyama gümüşlän, artık göryersin kendi kendini. Neçin deyni aynaa baktıynan, biz artık ötesini görmeeriz, göryeriz sade kendimizi. Te ölä olyer zenginniklän da, zenginniktä insan bişey görmer. Hepsindän çirkin, kimi o görmer, o görmeer Allahı. Ozaman insan göryer sade kendini, da bunnan gider kayıba. Te nerada iki uur angısınnar bizä var örnek: zenginnik, angısı kapȇȇr Allahı da götüryer kayıba hem da kurban getirmäk hepsini, ani kayılsın vermää herbir işi, bişey sendä olmasın, neçin deyni sän buldun Hristozu. Amin.
Prot. Feodor Karakalçev
