İerusalim, İerusalim! Nekadar Bän istedim senin uşaklarını toplamaa… ama sän istamedin

Böön bizdä epsimizdä var günah, angısında pek tez brakılyerız Allahımızdan, küçük işlerdä da biz Ondan pek kolay brakılyerız. Brakılyerız duamızdan, brakılyerız klisedän, brakılyerız orucumuzdan. Kendi uykumuzdan da istämeriz brakılmaa, herbir işlän pek kolay alyerız da satȇrız Allahımızı.

Bu ikiüzlülük, ani böön var bizdä. Bu ikiüzlülük bizdä belli olyer herbir iştä, ama Hristos gelyer bir neetlän, bir neetlän giryer İerusalimä da söleer ölä: “İerusalim, İerusalim! Nekadar Bän istedim senin uşaklarını toplamaa, nicä kuş toplȇȇr kendi kuşçaazlarını, ama sän istamedin. Onuştan kalyer senin evin boş.” Böölä kahırı vardı Hristoz insannarı için, Kendi halkı için, kimin için O geldi. Neçin deyni herbir işi tamannadı, herbir işi yaptı Hristoz, ama Kendi insanı Onu kabletmedi.

Geldi onnar, ani vardı ayırılmış insanı, te o ayırılmış insanı da Onu sattı, elä verdi da bitki-bitkiyadak verdi Onu ölümä. Onu yaptı Kendi insanı…

Hristoz getiryer herbir insana usluluk, getiryer en paalı işlär – uzlaşmak Allahın hem insanın arasına. Taa paalı, ne O getiryer – getiryer Kendi kurtuluşunu, angısı herbir insana gelyer da göryeriz onu Paskellä günündä. Ani veryer Kendi canını, kabledyer ölüm, geçiryer hepsi zeetleri da dirilyer, da genä sevineräk veryer insannara. Üürenicisi, angısı sattı Onu hem ona da bitkiyadak O hep istedi, ani o dönsün. Hristoz bitkiyadak istedi, ani o brakılsın, da sattıynan da artık genä dönsün, ama o kayıl olmadı, o gitti da asıldı. Öbür üürenicilär, angısınnar daalıştı, Allah onnarı genä kabledyer: Petr,  angısı Ondan atıldı üç kerä, onu genä da kabletti geeri, genä oldu Onun üürenicisi,  hepsini kabletti bitki-bitkiyadak. Genä severäk, insannara verdi kurtuluş. Amin.

Prot. Feodor Karakalçev