Проповедь в день памяти вмч. Георгия Победоносца
Böönkü gündä biz anȇrız ayozu Georgiy Enseyeci hem getiryeriz aklımıza onun zeetlerini da hepsini, nelär sıra geldi ona geçirmää.
Ayoz Georgiyin bobası-anası vardılar hristian. Bobası taa erken geçilyer, anası da nasaat eder onu hristiannıkta da büdüynän Georgiy gider izmetä Rim padişayın askerinä. Diakletian, angısı vardı ozaman padişaa, koolardı hristiannarı. Da açan Georgiy gider orada izmet etmää, o götüryer kendi işini nicä lääzım. Ama padişaa istedi hepsi hristiannarı yok etmää. Ozaman o uurda artık Georgiy çıkȇr da açık inan eder kendi inanını da söleer, ani o hristian. Ozaman padişayın canı acıyer, bilyardı, ani Georgiy vardı islä bir izmetçi, istämeer o gitsin kayıba, padişaa isteer o sırasınca getirsin kurbanı yabancı allahlara. Ama Georgiy bilyer, ani Allaa var ilk, Allaha izmet o var ilk, sorana var kalan izmetlär. Da bırada artık o kayıl olyer zeetlerä da her bir işä, ani sade atılmamaa Allahtan.
Ne bizä böön var örnek, biz göryeriz, nicä ayoz Georgiy açık inan eder da kendi inanından atılmȇr. Bizä da böön var bizim izmetimiz: izmet et insana, savaş yapmaa iilik kendi halkına, götür kendi işini dooru, esapçasına. Sän — hristian, sän lääzım yapasın te ölä, nicä düşer. Ama açan dinimizi laazim korumaa, ozaman lääzım durmaa çetin, orada lääzım durmaa kaavi, ani atılmamaa kendi inanindan, ne da olsa, angı da uurlarda biz bulunmasak. Amin.
Prot. Feodor Karakalçev
