Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!
Diil birkerä işittik, ani var Panayiyanın Duuması. Panayiya duȇr şaşmaklı, neçin deyni bobası-anası varmışlar yaşlı insannar. Onnarın olmazmış uşakları. Onnar başka insannarın önündä duryarmışlar gözçıkıı gibi, neçin deyni hepsinin, kimin olmȇȇr uşakları, sayılyardı, ani onnar var betvalı, günahlı.
Allaa onnara vermeer uşak. Onnar da vardılar padişaa Davidin senselesindän. Hepsicii, kim vardı padişaa Davidin senselesindän, umutedärdilär, ani onnardan duacek Kurtarıcı, duacek Messiya, duacek Hristoz. Hepsi, kimin olmazdı uşakları, sayılyardılar günahlı. Onun için Allaa onnara vermeer käär umut, ani onnardan var nicä duusun Kurtarıcı. Yaşlı insannar, angısınnar, nicä söleer Predaniya, elli yıl yaşamışlar bilä. Dua edä-edä, isteerlar Allahtan. Allaa yollȇȇr onnara haber, ani onnarın duacek uşaa. Onnar adȇȇrlar onu izmetä Allaha. Da gelyer o vakıt. Onnarın duȇȇr uşaa. Panayiyayı vererlär Kliseyä üç yaşında, da ozamandan beeri, üç yaşından ötää dooru O bulunurmuş Klisedä, neredä dua edärmiş, okuyarmış Ayoz Yazıyı. Angel Onu getirer en paalı erä (altarä). Panayiya klisedä geçirer gençliini, dua ederäk Allaha, izmetederäk Allaha. Orda gelyer haber, ani Ondan duacek Hristoz.
Allah Panayiyanın duumasınnan kurdu dünnenin kurtuluşunu. Bu var temeli yortuların, insanın kurtuluşun temeli, neçin deyni Panayiyanın duumasınnan çekeder, ilerleer bizim kurtuluş, ani gelecek birkaç yıldan sora. Biraz yıldan sora insannara Hristoz getirecek kurtuluş, getirecek günahların af olmasını.
Örnek var nicä çok almaa. Baktıynan, bıkadar vakıt yaşȇȇrlar karı-koca, elli yıl onnar artık yaşamışlar bilä. Ama neçinsaydı onnar ayleyi bozmamışlar. Vermeer Allaa onnara uşak. İoakim, Panayiyanın bobası, gitmeer aaramaa kendinä başka karı, ani evlensin. Yada ayırılsın, nicä biz böön. Çok türlü işlär böön aarȇȇrız.
Aylelär nedän bozulȇrlar? Bozulȇrlar aylelär, neçin deyni yaşȇȇrız Allahsız. Bakȇrız, nekadar dayanmak vardı İokim hem Annada. Nekadar onnara gülärdilär, nekadar onnardan azetmäzdilär. Bir oluş var, İoakim gideer getirmää Klisää kendi kurbanını, nicä varmış adet. Onun kurbanını kabletmeerlär, neçin deyni sayerlar, ani o günahker. Da nekadar güç ona gelyer bu laflar, açan onu uryerlar geeri, uryerlar geeri onun kurbanını. Bunnara hepsinä onnar dayanyerlar. Aaramȇȇrlar kendisinä başka karı, adam. Açan var aylä, açan var Allahın iisözlemesi, açan o var aylä Stavrozu, lääzım onu taşımaa bitkiyadan. Allahın var izmeti bırda. Onnarın dayanmasına görä, onnarın izmetinä görä, ani atılmȇrlar Allahtan, aylesini da savaşyerlar korumaa, neçin deyni herbir aylä var küçük Klise, Allaa verer ölä, ani onnardan duȇȇr Panayiya, Kimdän duȇȇr Kendi Hristoz.
Aylelär böön bizdä neçin bozulyer? Gene söleycam. Bozulyer, ki yaşȇȇrız Allahsız. Bakȇrız, Klisää da kimärkerä gelyeriz. Ama hiç böön düşünmeeriz, ne olacek otää dooru. Biz bakȇȇrız böön taa çok düünün gözelliinä, ani bizä uysun. Hepsicii olsun düündä taman: olsun çok türlü imää, olsun gözäl rubalar, olsun, ani patredä çıkarsınnar. Fotosesiya taa paalı, nekadar Stevnozluk. Brakȇrız Stevnozluu, ki patredä çıkmaa. Ama açan sıra gelyer da kahır olyer ayledä, kimsey getirmeer aklına fotosesiyaları. Kimsey çeketmer bakmaa aylenin albumunu. Ama hepsicii tutunyer Allahtan da sorȇȇr, neçin bölä, neçin aylä daalyer, neçin uşaklar ölä.
Bu bir taraf. İkinci taraf bizä deyni var uşakların terbietmesi. Böönkü yortu bizä gösterer, ani Panayiyayı, üç yaşında veryerlär Klisää. İoakim biraz alatlȇȇr. O iki yaşında taa isteer adanmışını tamannamaa. Ama Anna, anası Panayiyanın, söleer, ani taa küçük, taa bir yıl läzım beklemää. Üç yaşında Panayiyayı götüryerlar Klisää izmetä. Baktıynan bizä: biz böön doyurȇrız uşaklarımızı herbir taraftan, düşünyeriz, sade doyurmaa, giidirmää lääzım uşakları. Açan o idi, hepsi taman. Açan o üşümeer, hepsicii taman.
Neya üüredelim?
Koymaa uşakları Allahın yoluna, üüretmää dua etmää, dua etmää uşaklarlan bilä evdä ekmek ieciykana, idiktän sora yada sabaalen, avşamneen.
Biz sayerız, ani Allahın yolunu uşak lääzım kendisi ayırsın. Ama islä baktıynan… Biz böön çok işleri yapȇȇrız, küçük uşaklara soormȇrız: isteersin osaydı istämeersin. Neçin deyni beklediynän sormaa, o uşak lääzım dursun aaç, o uşak lääzım giinmesin, bulandıysaydı, ikamamaa, beklemää, nezaman isteyecek-istämeyecek. Kimärkerä uşaklar hiç istämeerlar ikanmaa, ama biz onnarı ikȇȇrız. Biz onnara hepsini sormȇȇrız. Ama Allahın yoluna koymaa deyni, biz neçin sa sanyerız, ani lääzım sormaa. Korkȇrız onnarı takazalamaa. Ölä boba Andrey Tkaçov söleer, açan uşaklarına gözükmeersin, açan uşaklarını takazalamȇȇrsın, urmȇȇrsın, onnarı düyecek yaşamak. Bırda canımız acıyer, naazlandıryerız onnarı, ama sora yaşamak düyer, düyer taa çirkin, nekadar uracek ona bobası yada anası. Taa çirkin düyecek yaşamak, neçin deyni yaşamanın birisinä canı acımȇȇr. Yaşamak hepsiciini götürer birtürlü. Sän gitmäsaydın yaşamaa görä, sıra gelecek yaşamakta çok türlü düşmää. Pek acıdacek yaşamakta. Taa dünnenin kurulmasından Allaa hepsiciini kurdu, verdi moral kanonunu, angısında var 10 Allahın sımarlaması hem 9 mutluluk sımarlaması.
Böönnen-böön Allahın çalışması insan için taa biricii geçmedi. Yok nicä biz böön bizim çalışmamızlan geçelim Allahın çalışmasını dünnä için. Biz taa akıllı koyalım kendimizi yok nicä. Allahtan hepsicii artık kurulmuş eveldän. Sade kalyer kabletmää onnarı da gitmää kanonnara görä. Nicä deer: İi olsun sana bu yaşamakta hem da öbür dünyedä. Amin.
Prot. Födor Karakalçev
