Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardașlar hem kızkardașlar! Böön biz anȇrız apostolların birini, angısına biz deeriz Andrey İlkçaarılmış.
İlk, angısı çaarılma Allahtan, vardi İoann Vartizedicinin üürenicileri, angısınnar gidärdilär onun aardına, sesläärdilär onu, neçin deyni İoann Vartizedici şindiyadan gezdi erdä. Ozamanadan vardı üüretmäk fariseylerin, kiyatçıların üüretmeleri, ama o üüretmeklär, nicä demää, doyurmaadılar insanı. Açan gelyer Hristozun önündä İoann Vartizedici, o söleer, ani pişman olun, Gökteki Padişaahlık yaklaşyer. İşittiynän artık bu lafları, onun ardına gider üürenicilär. Onun üürenicileri vardı apostol Andrey İlkçaarılmış hem İoann Allahın Sözünü nasaat edici. Onnar göryerlär, nicä İoann Vartizedici vartiz eder deredä İordan insannarı. Da gelyer vakıt, açan Hristos da gelyer ona vartiz olmaa.
Ozaman İoann Vartizedici gösteryer, ani te bu var Allahın Kuzusu, Angısı alyer Kendi üstünä günahları. Kurban, angısı getirärdilär insannar, kuzumu, bızaamı, o vakıt kuşmu, onnar gidärdilär nicä insannarın günahların için. Ama elbetki o mal, angısı getirilyärdi, ani günahların için, ama o yok nicä günahları af etsin, yok nicä günahlarını prostetsin, neçin deyni mal – o var, nicä demää, haliz dooru kurbanın vardı kuvedi, haliz kurbanın siması, angısı var kendi Hristos.
Vardı ölä adet, açan ilk insannar yaptılar günaa, onnara taa sımarlandı, ani lääzım getirsinnär kurban. Onnar getirärdilär te o kurbanı. Ama taa Hristos gelincä erä, onnar vardı sade onnarın siması, neçin deyni Haliz Kurban var Kendi Hristos, angısı getirilyer insannarın günahları için, angısı, nicä demää, ani ödeşti, verdi Kendi canını, döktü Kendi kanını, ani insannar alışsınnar günahtan, ani kurtulsunnar daymalı zeetlerdän. Açan Hristos gelyer vartiz olmaa, İoann Vartizedici gösteryer, ani O var Allahın Kuzusu, Angısı alyer kendi üstünä insannarın günahlarını. Da ondan sora onnar, Andrey hem İoann, yaklaşyerlar Hristozun yanına da sorȇrlar: “Üüredici, nerada Sän yaşȇȇrsın?” O deer: “ Gelin da göreceniz.” Onnar giderlär Onun aardına da olyerlar artık Hristozun üürenicileri. Onun için Andrey var “İlkçaarılmış”. O söleer kendi kardaşına, angısı var Petr, ani çaryer onu, o da gelyer Hristoza.
Bönkü Evangeliyada işittik, nicä Filippa hem da Nafanaila haberlerlär, ani te nerada o Üüredici, Angısı beklenärdi, Angısını bekläärdilär insannar. Te bölä onnar artık olyerlar Hristosun üürenicileri. Sora, açan Hristos gezer da toplȇȇr kendi üürenicilerini, O görer iki kardaşı, onnar bulunyerlar denizin boyunda, onnar varmışlar balık avcısı. Ozaman kendi setkalarını düzärmişlär. Da Hristos açan deer gitsinnär Onun ardına, onnar brakȇrlar hepsini da birdän giderlär Onun ardına. Durmȇȇrlar, sayıklamȇȇrlar, neçin, ne lääzımdı, neçin çaryerlar, ne olacek acaba. Onnar bakardılar kendi aylelerini, te onunnan, ani tutardılar balık da satardılar, ölä onnan yaşardılar. Düşünmedän çok-çok, brakȇrlar kendi kayıklarını da giderlär Hristozun ardına.
Bölä da biz böönkü gündä işidyeriz, ani «Во всю землю изыде вещание их, и в концы вселенныя глаголы их», ani en ilk apostollar Hristozun ardına gidärdilär, göryeriz, ani bitkiyadak onnar hepsiciini taa annamaardılar, nekadar sa onnara açılyardı, ani Hristoz var Allahın Oolu. Böönkü Evangileyada da işittik, ani Nafanail gördüynän Hristozu, Hristoz söleer ona: ”Bän seni gördüm te o fidanın altında, Filipp seni taa çaarmadaan, Bän taa ileri seni çaardım”. Hristoz ona deer: “Te bu alizdän İzrailtän!”, neçin deyni, açan Filipp söleer Nafanaila: ”Biz gördük İisusu, ani Hristos!”, o düşer şüpä, ani var nicä mı Nazarettän nesaydı bir islä iş olsun, neçin deyni Hristoz Nazarettän geldi, da o şüpä düşer: ”Var nica mı oradan ne sa islä olsun?” Da Hristos, açan onunnan karşı gelyer, söleer ona, ani te bu, alizdän İzrailtän, angısında yok ne sa yalancılık . Ozaman onun üreenä damlȇȇr, da o deer: ”Saabi, Sän, varsın Alizdän Allahın Oolu”.
Onnar hepsicii nekadar da Hristozlan gezärdilär, görärdilär hepsini, ama nekadar sa şüpä düşärdilär. Açan geldi vakit beş bin kişiyi doyurmaa ekmeklän hem balıklarlan, ozaman var nicä demää, ani Apostol Andrey şüpä düştü, ani nası var nicä bukadar insanı doyurmaa.
Başka bir gün apostol Andrey genä şüpä düşer, korku geler ona, açan üzärmişlär kayık içindä, Hristos uyuklamış, ozaman suda kalkȇr büük bir lüzgär, kalkȇr dalgalar, da ozaman uyandıryerlar Hristozu, da O deer: ”Neçin bölä siz korkȇrsınız?”, da durgudyer lüzgeri, durgudyer dalgaları, hepsiciini onnarı.
Apostollarda hepsindä nekadar sa şüpä vardı. Da göryeriz, açan artık iner Ayoz Duh onnara, onnar hepsicii olyȇrlar taa kaavi inanda, taa çetin artık korkusuz gezerlär da nasaat ederlär, da koorkmȇȇrlar ne zeetlerdän, ne ölümdän, ne kan dökmäktän. Onnarı çoyu kötülärdi, çoyu azetmärdi. Onnardan okadar azetmärdilär, ani onnarı çok seret düüdülär, öldürmää aarardılar. Apostollar geçtilär bu zeetleerdän, hepsi apostollar, sade bir, ani İoann Allahın Sözünü nasaat edici, o ölüm kabletmedi, ama o da çok türlü zeetlendi, onu da çok türlü zeetledilär, onu da çok erlerä, uzak erlerä yolladılar, ani onnara hepsinä sıra geldi geçmää çok zeetlerdän, çok zorlardan.
Apostol Andrey, apostol Fomadan kaari, hepsindän uzak yollara düştü nasaat etmää deyni. Açan Troiţada iner Ayoz Duh apostollara, onnar gezerlär da hepsicii nasaat ederlär bütün dünnedä, onun için da bu laflar, ani “Во всю землю изыде вещание их, и в концы вселенныя глаголы их” — “bütün topraa indi onnarın haberleri hem da dünyanın kenarlarına da onnarın lafları daaldı onnarın nasaat etmesi” te o apostollarlan, ani gezdilär da nasaat ettilär bütün dünnedä.
Apostol Andreya düştü nasaat etmää bizim taraflarda, bizim topraklarda, o etişti Krıma, Kieva. Derä Dneprdan çıkȇr da piner bayıra kasabada Kievda, orada diker Stavrozu, da söleer: ”Bırda şılȇycek Allahın iilikleri!”.
Prot. Feodor Karakalçev