Hristozun suratı diişilmesi

Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!

           Bu yortu, angısına denilyer “Hristozun suratı diişilmesi” – var bizä deyni bütün bizim yaşamamız. Neçin deyni bütün yaşamakta lääzım savaşmaa hep diişilmää islä tarafa dooru. Diişilmää lääzım hep, neçin deyni biz diişilmärsak, ozaman yaşamamız da var boşuna.

Böönkü yortuda biz işidyeriz, nicä Hristos alyer Kendi üç üürenicisini, angısınnar vardı Petri, İoann hem İakov, da onnarnan çıkȇr bayıra. Paramiyalarda, Eski Baalantının Yazisinda bu yortuya deyni okunyer ölä: prorok Moiseyin vakıdında, Allah açılyer Moiseya. Moisey isteyer görmää Allahı, ama ozaman hepsi bilyardi, ani, kim görecek Allahı, o ölecek. Neçin ölecek? Neçin deyni günahker insan, göreräk Allahın Ayozluunu, dayanamayacek, neçin deyni günah dayanamȇr Ayoz şafkın yanında. Da onun için sölenyardı, ani kim görecek Allahı, o ölecek. Ama Moisey pek yalvaryer, isteyer görmää Allahı. Allah söleer ona, ani “sän göryersan Beni, sän ölecän”. Ama söleer ona, ani görünecek ona ardınnan, diil bütün şafkınnan. Neçin deyni okadar keskin şafk var Allahta, angısına deyni insan yok nicä dayansın, yok nicä görsün.

Neçin bän annadyerım bu proroklar için, neçin deyni, açan çıkȇr Hristos bayıra, onnarnan lafeder Hristos. Öbür prorok — İliyä, ona da görünyer Allah, ama taa çok duygu gibi, diil görünsün gözlerina. Neçin deyni olyer en ilk büük lüzgär, orada yokmüş Allah, er tepremisindä da yokmuş Allah. Olyer ateş, orada da yokmuş Allah. Ateştän sora olyer ilin lüzgercik, o lüzgerciktä varmış Allah. Da açan Hristos alyer o üç üürenicisini da çıkȇr bayıra, öbür üürenicilär kalyerlar geerdä, neçin deyni İuda onnarın arasındaymiş, angsına düşmärdi görmää Allahın şafkını. Bayıra çıktıynan, çekedyer lafetmää iki proroklan: Moiseylän hem İlyaynan Hristos lafeder. Kendisi diişilyer: suratı çekedyer şılamaa,  rubaları olyer yalabık biyaz.

Moiseylän İliya lafedyerlär Hristoslan, ani yakında artık olacek  zeetlär, angısınnarı Hristos lääzım olecek çeksin.

Neçin Allah bu iki proroklan lafedyer?

Neçin deyni Hristozu çok seret kabledyardılar, nicä bir prorok: kimsi deyärdi, ani O İliya, kimsi deyärdi, ani O İoann Vartizedici. Burada gösterilyer, ani O var Çorbacı, ani O var Padşaah proroklara da. Hristos duryer Moiseyin hem İliyanın arasında Padişaah gibi —  O diil prorok, ama O var Kendi Allahın Oolu, O var Kendi Allah.

Açan Hristos dişildi suratından, diişildi rubalarından, ozaman Petri bilmeer, ne sölesin, da deyer, ani “Saabi, yapalım bu erdä üç bordev: bir Sana, bir İliya, bir da Moiseya”. O kendi da annamazmış, ne o söleer.  Ozaman Göktän gelyer bir ses: O var Benim Sevgili Oolum, Onu sesläyin. Da onnar düşerlär, kapanyerlar erä, da açan Hristos yaklaşyer onnara, deyer onnara: kalkınız, gideriz. Kalkȇrlar da göryerlar, ani artık bişey yok da giderlar Hristozlan, inerlar o bayırdan.

Bizä deyni bu yortu var örnek: taa bir kerä getiryer aklımıza, ani bizim bütün yaşamamız lääzım olsun diişilmäk. Herbir bizim kliseyä gelmemiz, herbir komkamız, herbir spiadamız, herbir bizim duamız, günümüz, aftamız, yılımız lääzım olsun diişilmäk. İnsan hep lääzım aarasın te onu, ani olmaa ayoz. Biz kendi kendimizi yok nasıl yapalım ayoz, ama biz var nicä isteyelim… Bunda ikär var kurtuluşun özü — diişilmäk islä tarafa dooru. Amin.

Prot. Feodor Karakalçev