Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!
Böönkü gündä biz anȇrız Ayoz İoann Vartizediciyi, angısı geldi Hristozun ünündä azırlamaa insannarı, ani insan kabletsin Hristozu! Bölä bizim Ayoz Klise bakȇr ayozları. Ayozların arasından sade bir onun bakȇr duuma gününü. Sade Hristozun duuma gününü bakȇrız, Panayiyanın duuma gününü hem da İoann Vartizedicinin.
Ayozların anılyer geçilmäk günü, angı gündä onnar çikȇrlar Allahın önünä. Biz böön anȇrız: te bu ayoz bölä yaşamasını götürdü, te bölä Allah verdi ona baaşışları, te bölä o yardım edärdi insannara, çok kişiyi alıştırdı, te bunnara yaptı te bölä nışannar. Aldıynan Ayoz Nikulu, aldıynan Sergiy Radonejskiy, vardı taa Allahtan da ayırılmış, nicä böönkü ayoz, İoann Vartizedici. O vardı Allahtan ayırılmış. Prorok Samuil, o vardı Allahtan ayırılmış, nicä sımarlȇȇr Allah. Panayiya, angısı vardı genä Allahtan ayırılmış. Böönkü gündä biz anȇrız bir ayozu, angısına Klise söleer, ani dünnä duan ondan taa büük prorok taa bulmadı, taa büük insan yoktu. İoann Vartizedici vardı hepsindän büük insannardan, proroklardan, Panayiyadan sora.
Bizä deyni Allah verer boba-ana, angısınnar lääzım terbi etsinnär kendi uşaklarını. Terbi etmäk lääzım çeketsin taa uşak duumadaan. Diil duudunan, diil beklemää, nicä deerlär psihologlar, bilgi adamlar, üç yaşınadan diil lääzım bişey demää yada altı yaşınadan. Terbi etmäk lääzım çeketsin anası karnında aar olduynan (с момента зачатия). Ozamandan çekedyer. Ötää dooru da lääzım üüredelim uşakları herbir dooru yola. Ama herkerä lääzım çeketsin bizdän kendimizdän. Bän kendimi terbi ederim, savaşyerım dooru terbi etmää da uşaklardan da onu isteerim. Açan kendimi terbi etmeerim, uşaklarımı da bän, sıra gelyer, büüderim nicä bir yaratmayı. Te var benim uşaam, ama nicä demää, olyer nesoy sa robot, neçin deyni doyurmaa – doyuryerız, giidirmää – giidiryeriz, astalandıynan, savaşyerız alıştırmaa, savaşyerız astalanmasın. Ama ne iilik biz ona koyacez? Neçin deyni insan olyer te ozaman, açan Allah yaradyer ilk insanı. İlk Adamı yaradyer, O topraktan yaradyer. Adam varmış topraktan bir kukla gibi. Da açan Allah ona üfleer, verer oan yaşamanın Soluunu, ozaman o olyer artık insan. Biz da var nicä ölä kukla büüdelim, ama açan biz ekmeyeciz onnara dooru yaşamanın tomnarını, onnardan islä iş olmayacek. Yok nicä olsun, onnar var hepsicii kendibaşına. Taa islä uşak şını aalasın, neçin deyni sıra gelyer aalamaa sora bobasına-anasına. Açan uşak küçüktän aalamayacek, büüdüynän, sıra gelecek aalamaa bobasına hem anasına, neçin deyni vakıdıncasına biz koymadık, ekmedik onnara, ne lääzım.
Te onun için, Klise herkerä var bizä deyni örnek. Örnek var herbir iştä. Hem önemli bir iştä, angısına deniler uşakların terbisi. Gösteryer onu bizä Allah Ayoz Yazı aşırı, nicä lääzım olsun. Kalanı kalyer bizä, ani “Внимайте слову Божиему”: olmaa kuşku Ayoz Allahın Yazısına. Amin.
Prot. Feodor Karakalçev
