Hristoz Gökä çıktı!
Akına Gökä çıktı!
Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!
Bu böönkü oluş tamannȇȇr Hristozun erdeki gelän izmetini.
Neçin geldi Hristoz erä? Ne yapmaa? Biz bilyeriz, ani Onun zeetleri, Onun Stavroza gerilmesi, Onun Dirilmesi ölülerdän, bitki-bitkiyadan bu Gökä çıkması — tamannȇr erdeki işleri. Tamannȇȇr o izmeti, neçin Allah geldi erä, Hristos yaptı hepsini, ne lääzımdı. O getirdi Kendini Kurban, verdi Kendi Canını, kabletti ölüm, dirildi ölülerdän. Da biz bilyeriz, ani Hristos, açan dirilyer ölülerdän, gelyer üürenicilerinä. Böön biz işittik, nicä sölenyer, ani görüner karılara, angısınnar vardı Mirutaşıyıcı (Мироносицы), göründü başka üürenicilerinä, ama inanmadılar. Onnar inanmadılar, bunnar inanmadılar…
Sora iki üürenici, iki apostol, angıları gidärdilär bir küüyä, onnar da geldiynän, haberledilär, ani gördülär Hristozu. Hristos onnarnan bilä gidärdi bir küüyä. Da sora, açan oturdular bir parça ekmek imää, kırarkana ekmää, ozaman onnar tanıdılar, ani O var Hristos. Da o iki apostol gelyerlär da haberlerlär öbürlerinä, onnarı da inanmȇȇrlar. Sıra gelyer, ani Hristos Kendisi gelyer onnara da söleer, takazalȇȇr onnarı: “Siz işittiniz, söledilär da sizä. Siz inanmadınız, ani Bän dirildim ölülerdän!”
Bizä ölä söleer Ayoz Yazı, söleer apostol-evangelist Luka, ani Hristoz taa bulunarmış erdä kırk gün. Kırk günädan bulunyer erdä da üüredyer Kendi üürenicilerini Gökteki Padişahlık için. Okadar vakıt taa Hristoz bulunyardı erdä. Da kırkıncı gün, sıra gelyer, ani O çıkȇr. Kendi üürenicilerinnän piner bayıra Eleon, nerada toplanyer Onun üürenicileri. Orada onnara nasaat eder da söleer onnara: “Gidin, nasaat edin bu dünnedä!” Orada onnara söleer, ne olacek nışannar onnara, kim inanacek, kim vartiz olacek. Kim kabledecek, inanacek Hristoza, Yazıya, onnara olacek bölä nişannar: onnar astaları ilaçlayeceklar, astaların üstünä ellerini koyduynan, alışaceklar kendi hastalıklarından. Tutaceklar yılanı, bu nışanlı maana, ani şıytanı koolayaceklar. Sora söleer, eer bir nesaydı otalı içaasaydılar, nesaydı öldürücü içasaydılar, onnara zarar olmayacek. Bunnarı sölediynän, iisözleer Kendi üürenicilerini. İisözlärkana, çıkȇr gökä da oturyer Bobanın saa tarafına.
Hristoz çıktı Gökä. Ne O bizä braadı? Ayoz Bobalar ölä söleer, ani bizä O brakȇr Kendi Kendini. Bir taraftan, O çıkȇr Gökä, ama öbür taraftan, kalyer bizimnän bilä.
Ne braktı hepsindän paalı erdä? Braadı Kendi Kendini. Komka. Komka, Angısını biz böön alyerız, O var haliz Hristos, haliz Onun Güüdesi, haliz Onun Kanı. Ölä Evangeliya deer, apostol-evangelist Matfey söleer: “Bän sizinnän varım.” Öbür apostollarda da sölenyer: “Bän varım sizinnän bilä dünnä bitincä.” Ölä da söleer. Hristos alınmȇȇr bizdän, Hristos brakmȇȇr bizi. Allah bizimnän var herbir vakıt, herbir kerä: “Te Bän varım sizinnän dünnä bitincä!” Allah bizdän ayırılmȇȇr. O brakȇr bizä Kendi Kendini. O var herkerä bizimnän bilä. Ondan kaarä yolȇȇr bizä taa Ayoz Duhu, Angısı böön veryer bizä ömür, Angısınnan yaşȇȇr herbir iş. Te onun için bizä deyni hepsicii var sevinmelik. Böönkü gündä da gene söleer bizä, izmetin (служба) bitkisindä olyer otpust, sölenyer: «Metinniindä bizdän çıktı Gökä da oturdu Bobanın saa tarafında, Hristoz – hakikat Allah». Allah bunu yaptı bizim için. Bizim için geldi erä, bizim için zeet çektı, bizim için duudu Kızdan, Panayiyadan, bizim için kabletti te onu, neyi sımarlaadı kanon. Ne lääzımdı, onnarı hepsini yaptı bizim için. Böönkü gündä da biz söleeriz, ani O çıktı Gökä, oturdu Bobasının yanına. Gösterdi bizä yol Gökä. Nicä Hristoz tamanȇȇr erdeki izmetini böönkü yortuynan, da bitkidä, sayılyer, gösterer bizä yol Gökä. Çıkȇr kendi Gökä da gösterer bizä o yolu, angısında lääzım herbir insan gitsin da çıksın, bulunsun orada — Allahın yanında. Amin.
Prot.Feodor Karakalçev
