Bobanın, Oolun hem Ayoz Duhun adına.
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar!
Açan okunyer Evangelie Zakhey için, bizä deyni o haber, ani biz artık çekedyeriz azirlanmaa Paskellä Orucuna. Bu Evangelie kapȇȇr yılı da gelän pazara Ayoz Klisä çekedyer azırlamaa bizi Paskellä Orucuna.
Zakhey o bir adam, angısı vardı harç-toplayıcı (мытарь) hem da vardı harç-toplaycıların başı. Evangelie gösteryer bizä, ani te nerada pişmannık. Bizä deyni pişmannık o var bütün yaşamamız, neçin deyni bütün toprak var betvalı, yok bu toprakta bir da er, ani kalsın günahsız. Biz hepsimiz günahker, yok birda insan günahsız.
Hristos gider bir kasabaya adınnan İerihon. İerihon kasabasında, Eski Baalantıdan aldıynan (Ветхий Завет), vardı yakışıklı bir adam – İisus Navin. Ondan taa kalyer iki kasaba: biri var İerusalim – o var Gökteki Padişahlıın siması, öbür kasaba — İerihon — o var cendemin siması, o var betvalı kasaba. Te o vakıttan sora, İisus Navindan sora, o kasabada diil lääzımdı çıvıtlar yaşasınnar. Orada yaşardı yalan inanlı insannar. Ama geçer üznen yıl da çıvıtlar yavaş-yavaş çekedyer yaşamaa o kasabada.
Başka pildada, nerada Hristos annadyer bir samarän için, bir adam gidärmiş İerusalimdan İerihona. Orada da taman bizä sölenyer, ani İerusalimdän gitmää İerihona, varmış nicä Gökteki Padişahıliktan gitmää cendemä. İnsanın var düşmesi. Allah, ilk insannarı yarattıynan, erleştiryer Ray başçasında, ama günah yaptıynan, onnar düşerlär cendemä.
Burada da İerihon var betvalı kasaba, var nicä cendemin siması. Hristos gelyer bu kasabaya.
Neçin Hristos gösteryer, ani gelyer o kasabaya?
Hristos söleer, ani gelmedi kurtarmaa dooruları, gelmedi kurtarmaa te onnarı, kimdä yok günah, ama kim var günahker. Onuştan da Hristos gelyer İerihona — kurtarmaa insannarı günahtan deyni. O kasabada yaşarmış bir adam adınnan Zakhey. Zakhey artık varmış yaşlı, o varmış harç-toplayicı, alçakmış boydan. Ona alçak boy varmış nicä gülüntü. Nedän gülüntü? Diil, ani boydan o alçak, ama gülüntü. Ozaman harç-toplayıcı sayılyarmış satıcı. Harçları toplarkana, zeedesinän alyardılar insandan da kendilerinä da kalyardı. Da bunnan zenginnärdilär. Bundan da onnar gözçıkıı, günahker sayılyardılar. Vardı çıvıtların kiyadında Talmud, nerada sölenyardı, ani harç-toplaycilara diil lääzım yaklaşmaa edi metrayadak yakın, açan taa yaklaşyardı, sora lääzımdı paklansın (vardı ölä adet “paklanmak”). Var nicä yaklaşmaa sade, açan lääzımdı vermää harçı.
Da açan Zakhey işidyer, ani onun kasabasına gelyer Hristos, o pek isteer Onu görmää.
Bakmadan ona, ani o yapȇr bölä günahlar, onda var te o, ani isteer görmää İlii, isteer görmää Aydınnı, isteer görmää Hristozu. Onda var o avez. O göryer, ani onun günahker yaşaması doyurmȇr, ani bunnarnan yok nicä doyunmaa, o artık zenginmiş. Ölä da söleer Ayoz Yazı, ani Zakhey varmış ihtär, varmış harç-toplaycıların başı hem da o varmış zengin. O arȇȇr nesa, ani bundan var taa paalı, taa büük. O isteer görmää Hristozu. Da açan Hristos giryer o kasabaya, Onu herkerä sarȇr pek çok insan, Ona yok nicä yaklaşmaa. Zakhey vardı nicä görsün sade insannarın kavalarını, uzaktan bakarak, neçin deyni o boydan alçakti. Ama o bilyer, ani Hristos geçecek bu yoldan da piner bir injir aacına da bekleer, ani Hristos geçecek oradan, da acaba görecek mi, deneycek mi onu, bakacek mi Hristos ona. Ama Hristos hemen yaklaştıynan söler ona adıncasına, deer: “Zakhey, in erä, neçin deyni Bän lääzım gireyim senin evinä böönkü gündä”. Zakhey bunu işitiynän, şaşȇr. O, sevineräk, kaçarak kaarşlȇȇr Hristozu, kendi evinä kabledyer da çalışyer koymaa bir parça imää. Kiyatçılar bilyardılar zakonu, bilyardılar kanonu, çekedyerlar sölenmää, nasıl Hristos girdi bölä bir günahker adamın evinä konuşmaa, nasıl böölä adama var nicä yaklaşmaa. Ama kalkȇr ozaman Zakhey da söleer: “Saabi, ne var benim vaarlıım, onu yarısını verecäm fukaaralara, kimi da neylän sa gücendirdiysaydım, onnara da çevirecäm dört kat zeedä”.
Nasıl bir momentä dişilyer dübüdüz adamın yaşaması?
Bekim da Zakhey ölä yaşardı, yapardı böölä, gücendireräk insannarı, ama var insanda te o, ne yok şeytanda – insanda var pişmannık. İnsanda var te o ürek, ani annadıynan, tanıdıynan kendi günahlarını, var nicä pişman olsun. Zakhey kayıl vermää onu da, ne onda hiç yok. Alizdän ölä da var, neçin deyni onun bütün yaşaması, bütün zenginnii toplu sade aldatmaktan. Kimä saani çevirsin dört kat zeedä, onda okadar yok vaarlık. Ama o kayıl vermää herpsicini hem canınıda, ama sade olmaa Hristozlan bilä. Hristozu gördüynän, o artık günahlara geeri istäämeer dömää, onnardan böön ayırılyer. Onuştan Hristos bitkidä söleer, ani böönkü gündä geldi kurtuluş bu evä, neçin deyni Zakhey da var Avraamın oolu. Allah sayer, ani Avraamın senselesi onnar var hepsicii, kim yapȇr Avraamın işlerini, kim Avraamın iiliklerini yapȇr, onnar var Avraamın senselesi. Onuştan da söler bu Zakhey da var Avraamın oolu hem da böönkü gündä geldi kurtuluş bu evä. Da bizä deyni te nerada örnek.
Bu pazar kapȇr yılı da artık bizi azırlȇȇr en paalı uura, angısına denilyer Paskellä orucu.
Kimär kerä biz düşünyeriz, ani Paskellä orucu pek zor vakıt, artık kahırlanyerız, çekedyeriz düşünmää nasıl tutacız. Ama biz lääzım herkerä tutalım aklımızda bir işi: nekadar çok biz alyerız kendi güüdemizdän, okadar çok veryeriz kendi canımıza, hem nekadar çok vakıt bizä deyni var Paskellä orucu, okadar çok vakıt canımıza deyni var Paskellä. Amin.
Prot. Feodor Karakalçev