Bobanın Oolun hem Ayoz Duhun adına!
Sevgili kardaşlar hem kızkardaşlar,
böönkü yortuda yarımlanyer güünnär Paskelledän Troiţaadak. Neçin bu yortu anılyer hem nedän kalyer?
Hristos gezärkana erdä, insannar gelyerlär bir yortuya, angısına denilyer «Праздник кущей», «кущи» — bizimcäsına bordev. Bu yortu kalyer cıvıtlarda, açan Allah çıkaryer onnarı Egipedın çıraklıından da onnar 40 yıl gezerlär yabanı erdä, orada onnarı Allah doyuryer: göktän onnara yaayer ekmek, Moisey urduynan taşa çekedyer akmaa su. Ozaman insannar yaşardılar bordevlerdä. Da onun için çıvıtlarda kalyer bu adet, ani onnar herbir yıl bir afta koyerlar bordevlerı.
Paskellä gününü da çıvıtlar bakardı, neçin deyni Allah onnarı çıkardı hem kurtardı çıraklıktan hem günah çıraklıından. Paskelledä onnarı ölüm aylandı, nicä aylanyer bırada da bizim Paskelledä. Ölümdä yok te o kuvet, ani vardı taa ileri. Açan Hristos dirilyer ölülerdän, ölüm kaybedyer kendi kuvedini. Ondan korkmaa yok nicä hem diil lääzım, neçin deyni Hristos onu ensedi, Hristos onu üsteledi, Hristos bastı ölümü da insana artık açılyer kapular Gökteki Padişahlaa.
Da bu yortunun yarısında Hristos gelyer klisää da orada nasaat eder, Onun lafları öläydi orada: «Kim ani susadı, gelsin Bana da içsin!».
Angı su için bunu O söleer? — Te nerada yaklaşyer vakıt, açan inecek onnarın hepsiciin üstünä Ayoz Duh, ani yaklaşyer yortu, angısına biz deyeriz Troiţa. O gündä inecek Ayoz Duh hepsi insannara. Açan Hristos çaryer hepsiciini, söleer, ani kim susadı, gelsin Bana da içsin.
Açan çıvıtlar bakardı bu yortuyu, vardı ölä adet, ani popaz çıkaardı klisedän çalarak psalomları, gidärdilär bayıra Sion. O bayıra pinmää deyni, vardı derä, nerada su akardı da oradan alyardı su da gelyardı. O suya dökärdi başka sudan da o suyu dökärdi kurban sofrasına, nerada kurban getiryardılar.
Böönkü gündä bizdä kalyer o adet, necin deyni her kerä bu yortuda olyer ayazma, Kendi Hristos da söleer: «Kim susadı, gelsin Bana da içsin?». Allah veryer herbir insana, kim aarȇȇr Allahı, kim aarȇȇr Ayoz Duhu, kim aarȇȇr kendinä iilikleri, sade gelsin, herbir insana deyni Allahtan var su. Herbir insan lääzım olsun susamış Allahın lavına deyni hem açıkmış Allahın vergilerinä deyni, istesin da gelsin onnarı almaa.
Bizä deyni da oldu vakit, nezaman biz biraz lääzımdı acıkalım, göreräk kliseyi, açan yok nicä girelim orayı. Biz da göryeriz nekadar bizä zoor Allahsız. Ama hepsi da onu annamȇȇr.
Açan sıra gelyer da duȇr Hristos, karşı gelyerlar Hristozlan dooruluklu Simeon, o söleer Panayıya: «Се лежит на восстание и падение многим». Kalkınacek te onnar, kim isteer, kim aarȇȇr Allahı, kimä deyni Allah var paalı. Onnara deyni Hristozun Duuması olacek iilä deyni. Kim, ani aarȇȇr Hristozu öldürmää, kim ani kabletmeer Onu nicä Padişahı, kabletmeer Onu nicä Allahı – onnar düşeceklär.
Bizä deyni da herbir vergi Allahtan, ne Allah veryer her biz dooru annaarsaydık, tanıyarsaydık – ozaman o var bizä iilä deyni, açılyer bizim gözlerimiz, angısınnar çok seret aarlaşyerlar imeklerdän, islä yaşamaktan.
Sölenyeriz da herkerä, ani pek zoor oldu yaşamak!
Ama diil dooru!
Yaşamak olmadı zoor, bizä deyni yaşamak oldu taa ilin, taa kolay. İkär islä yaşamaktan, vaarlıktan hem iiliklerdän bizim kaskatılanyer üüremiz, bizim aarlaşyer gözlerimiz da biz artık görmeriz Allahı, çekedyeriz Onu görmemää. Açan olyer bir zoor yada kahır, ozaman bizim gözlerimiz biraz çekedyer açılmaa, biraz üüreemiz çekedyer imşamaa. Vaarlaa hem iiliklerä sınaşyerız hem saymȇȇrız. Te onun için da onnar kaybelyerlar. Hristos genä bizä söleer: «Kim susadı, gelsin Bana da içsin». Herkerä o sızıntı açık, herkerä ondan akȇr, ama sade gidelim da kabledelim, nelerı Allah veryer herbir insana. Amin.
Hristos Dirildi!
Prot. Feodor Karakalçev
