Проповедь в день Рождества Пресв. Богородицы
…Lääzım tanımaa Allahın adını herbir iştä. Panayıyanın duumasında diildi ölä, nicä olyer herbir iş, orada Panayıyanın bobası-anasında olmazdı uşak, sayılyardılar betvalı, nicä demää Allah betvaladı onnarı yada Allah cezaladı onnarı bir iş için. Allahın kurmasını, ani saklı bizdän, bilmeriz hem yok nicä bilelim da onun için da taa çok lääzım inanalım Allaha, nicä küçük uşak: kendisi çok işleri bilmeer, ama bobası-anası bilyerlar. O lääzım sade inansın bobasına-anasına, angısınnar onun için düşünyerlar, onun için çalışyerlar: doyurmaa, giidirmää. Bölä bizä da lääzım taa çok umut etmää Allaha, vermää kendi-kendimizi Allahın elinä, da Allah bizim için taa çok düşüneçek, nekadar biz kendimiz için….
Panayıyanın duuaması, Onun gelmesi bu dünyaa var taa bir kerä bizä örnek. Kurulma ölä, ani yortuya, duuma gününä gelmää baaşışlan. Biz lääzım da gelelim baaşışlarlan Panayıyaa.
-Ne acaba getürmää duuma günündä, angı baaşışı almaa, nekadar para vermää?
Panayıyaa diil lääzım ne para getirmää, Panayıya diil lääzım ne baaşış vermää. Ona deyni baaşış — bizim yaşamamız, Ona deyni baaşış var bizim dualarımız. Açan biz gelyeriz, açan biz dooru savaşyerız üüretmää kendi uşaklarımızı, açan biz savaşyerız yapmamaa günaa, açan sade savaşyerız doorutma islä hem dooru tarafa kendi yaşamamızı. Amin.
Prot. Feodor Karakalçev