Büünkü gündä Evangeliyada sölenyer, nicä Hristoza gelyer bir adam da yalvarȇr ona, ani Hristoz koolasin şıytanı onun çocuundan. Şıytan varmış onun içindä, da o söler: “ Bän te getirdim onu Senin üürenicilerinä, da onnar bişey yapamadılar, onnar koolayamadılar onu” da Hristoz deer: “О, род лукавый и неверный!” Bu senselä inansız, ani “nekadar Bän sizinnän olacam, nekadar Bän sizä dayanacam”, ani inan yok, ani inan yufka, onun için da olȇr, ani şıytanı koolayamȇȇrlar, neçin deyni yok inan bobasında, o inanmȇr, şüpelener, onda yok te o inan, ani bu iş var nasıl olsun.
Bobası yalvarȇr Hristoza, da O sorȇr: “Çoktan mı bu oolunnan oldu?”, o deer, ani çok keret onu taa küçülüündan beeri suya da atardı, çok keret atardı onu ateşä da, yoketsin deyni. “Yer nesa var nasıl yapabilärsin — koola”. Onda gene şüpä var, ani “Sän yapabilyarsaydın”. O istämer, ani yardım etsin, ani koolasın şıytanı, onda gene var şüpä. Hristoz deer “Sän inanȇrsın mı, ani bän bunu var nasıl yapayım? Neçin deyni kim inanȇr, ona deyni herşey var nasıl olsun”. Bobanın gözleri dolȇr yaşlan, da deer: “İnanȇrım, yardimet benim inansızlııma”. O görer, ani onda yok te o inan, ama isteer “Allahım, yardımet benim inansızlııma, neçin deyni benim inanım var yufka, bän şüpää düşerim onun için, yardımet!”. Da Hrisroz koolȇȇr şıytanı o çocuktan da verer onu bobasına. Açan sora ürenicileri sorȇrlar Ona, neçin “biz koolayamadık o şıytanı”, O deer “Bu senselä koolanȇr salt duaylan hem oruçlan”.
Bizä geçmeyecek çok vakıt, artık iki aftadan sora biz göreriz, ani te o insannar diil başkası hep o insannar, angılar sarardılar Hristozu, seslärdilär Onu, metedärdilär, da sıra geler, ani kaarşlȇȇlar sevinmeliklän- hep o insannar deyeceklär: “Al, al da ger Onu stavroza”. Onun için da söler: “О род лукавый и неверный”, ani nekadar şıytannı insan hem şiret, inansız, neçin deyni büün “siz geldiniz, kablettiniz Bendän yardım; gelersiniz, istersiniz bendän yardm, da iki haftadan sora hepsiniz baaraceynız: “Al, al da ger Onu stavroza” — te burada inan biter.
Var üç türü izmet Allaha:
Var, kim izmet eder Allaha o sebeptän, ani umut eder, ani Allah kabledecek onu Gökteki Padişahlaa.
İkinci izmet Allaha var, ani biz korkȇrız, ani eer yapmayasaydık nesä, seslämeyasaydık Allahı, biz bulunacez zeetlerdä, cendemdä; korkudan, ani bizi Allah var nasıl cezalasın — o var ikinci izmet Allaha.
Üçüncü izmet Allaha — var salt o, ani severiz Allahı, da onun için Ona geleriz da izmet ederiz.
Allaa kableder onu da, kableder bunu da, kabledet üçüçüyu da. Hepsini, herbir izmeti Allaa kableder. Bizdä varsaydı, ani nesa biz ordan kendimizä umut ederiz bir pay düşsün, yada korkudan, ani Allaa bizi cezalamasın — onu da kableder. En büük izmet Allaha — o var, açan biz büün izmet ederiz Allaha severäk. Kim vardı nicä taa başka türlü olä izmet etsin Allaha, kim var nasıl Allaha izmet etsin salt sevgiliktän- o var büün Onun anası- Bojiya Materi. Büün da taa çok analar-bobalar, ani severlär kendi uşakların, diil ani nesaydı umut ederlär ondan, ama salt severlär, neçin deyni onnarın uşakları var.
Allah kableder hertütlü izmeti, üç türlü izmeti da kablediler, Allah hepsi için verecek Gökteki Padişahlıı. Ama bizdä en paalı büün izmet -o var salt sevmää Allahı.
Prot. Feodor Karakalcev
