Hristozun zeetlerini stavrozda için biz her kerez işideeriz, her bir yɪl war ölä günnär, açan biz aneerız Hristozun ölümünü hem zeetlerini hem getireeriz aklımıza Onun Ayoz Dirilmesini. Bilyeeriz, ani Hristoz verdi canını insan kurtulsun deyni. Kurban var kendi IIsus Hristos, Angisi getireer kendi canını insannar için, insan duşmesin daymalı zeetää.
Avraam vereer Lota uç dalcaaz başka-başka fidannardan, onnarı dikeer, suleer da onnardan büyer büük bir aaç. Sıra gelyeer da o aaci keserlar da koyeerlar bir köprü yerinö, ani yakışsin onun üstündän geçmää. Çok vakıt gezilmiş o aacin üstündä. Biz bilyeeriz, nerasi var nicä olsun em kirli! – orada nerada çok gezilyeer, orada olyeer cok batak ta, tooz da. Açan sıra gelyeer Hristoza yapmaa stavroz, alyeerlar te bu aaci, ani olsun taa cok gülmää da yapeerlar ondan stavroz, gererlar onda Hristozu.
Hristoz alyeer üstünä bütün dunyenin mındarlıklarını, kirlerini – gunahlarını – nelerdän aşırı insan gideer kayıba. Stavrozda ölmää – o varmış hepsindän çirkin ölüm. Hristoz geriler o stavrozda da verer bizä onu nicä kuvet, angısınnan biz bön cenk ederiz gunahlarımızlan, zeetlerimizlän – onnar hepsi üstelenyeer Hristozun stavrozunnan. Apostol Pavel söleer, ani stavroz, kim saymeer onu, onnara o dinsizlik; bizä deyni, kim inanyeer, onnara o var Allahın kuvedi. Onun için stavroz çıkarılyeer, biz kuvetlenelim deyni!